Gedurende de hele maand september is, in de aula van Onze School, een expositie te bezoeken geweest met als thema: “Oorlog en vrede”. De beide fotografen gaven hierin, elk vanuit hun eigen achtergrond, de tegenstelling weer tussen het leven in vrijheid en het leven onder de druk en het geweld van oorlog.
Met prachtige, gevoelige liedjes door de Iraanse zanger Mariz die zichzelf met virtuoos gitaarspel begeleidde, kreeg de opening nog wat extra cachet. (Op Spotify kunt u Mariz zelf beluisteren).
Samer, 27 jaar geleden geboren in het Syrische Aleppo, deed in zijn vaderland als afgestudeerd journalist en fotograaf, verslag van het jarenlange conflict en de humanitaire crisis waaronder de mensen in Syrië al zolang lijden. Samer heeft veel van de indringende momenten en de onafgebroken strijd vastgelegd tussen het Syrische leger van Assad en de rebellengroepen die tegen diens tirannieke overheersing in opstand kwamen. Een strijd die duizenden doden telde, bijna 4 jaar duurde en de nagenoeg totale verwoesting van Aleppo tot gevolg had. Samer prijst zich elke dag gelukkig want woont nu ongeveer een jaar in Nederland.
Louis Hartman, de tweede exposant is, sinds zijn pensioen in 2015, amateurfotograaf. Het is zijn hobby om het moois dat de natuur en het leven biedt, met zijn foto’s in beeld te brengen. Vanuit zijn vrijwilligerswerk als taaldocent in het AZC en vanaf de start betrokken bij het “Inwonerscollectief Cranendonck”, raakte Louis met Samer in contact. Het idee voor een gezamenlijke expositie met de twee zo verschillende invalshoeken, was gauw geboren.
Samen laten Samer en Louis met hun foto’s uit twee verschillende werelden zien hoe oorlog het menselijk bestaan ontwricht en hoe vrede zoveel moois mogelijk maakt. Een voorbeeld daarvan zijn deze twee foto’s:
Op de eerste foto een kind dat vanuit een oude, gescheurde tent met angst en verdriet naar de buitenwereld kijkt. Locatie: “Syrië – Azaz – kamp voor ontheemden nabij de Turkse grens.”
Daarnaast een kind dat, door vreemde gezichten te trekken een spel speelt met de fotograaf. De ondeugende, onbezorgde blik verraadt haar plezier in de situatie.
De tegenstellingen tussen de verschillende foto’s zijn groot maar geven ook het verlangen weer naar vrede veiligheid en vrijheid. Tijdens de tentoonstelling konden bezoekers, de sets van twee met elkaar contrasterende foto’s, rustig op zich in laten werken en zelf ervaren wat dat met hen deed.